ارتباط ، دغدغه ای مشترک

ارتباط با دیگران

دغدغه ای مشترک وجود دارد؛  همه انسانها برای انتقال کلام، مفهوم، معانی، احساس و عشق خود راه ها و روشهایی را آموخته اند اما اغلب اوقات این نگرانی وجود دارد که نکند تفاوتهای انسانها موجب شود پیام ما بدرستی و آنطور که در ذهن و قلب ما جای دارد به طرف مقابل منعکس نشود.

از سویی دیگر ما نمی توانیم خاطرات، تجربیات تلخ و شیرین، باورها و ارزشهای انسانها را تغییر دهیم و یا اگر باورها و ارزشهای آنها از لحاظ ما اشتباه هستند، نمی توانیم آنها را اصلاح کنیم اما می توانیم برای ارتباط موثر با آنها و ابراز همدلی و عشق خود، فیلترهای ذهنی آنها را شناسایی کنیم و پیام خود را متناسب با فیلترهای هر شخص ارسال کنیم. (EQ)

بعضی وقت ها هنر ارتباط با دیگران در این است که فیلترهای ذهنی و شنوایی آنها را بشناسیم و پیام خود را طوری بفرستیم که  حتی پس از عبور از میان این فیلترها بازهم  بیانگر همان معنا و نیت ما برای مخاطب باشد. هر پیامی که از سوی ما منتقل می شود بصورت نوعی کد به مخاطب انتقال می یابد و او نیز بر اساس فیلترهای خود آن کدها را  معنا (decode) می کند.

بنابراین نمی توان ادعا کرد “من نیتم خوب و خیر است پس اینکه مخاطب پیام من را چطور برداشت و تعبیر می کند دیگر به من ارتباطی ندارد”. کاملا برعکس، علاوه براینکه انتخاب پیام برعهده ماست، انتخاب روش انتقال پیام نیز برعهده ماست و این ما هستیم که انتخاب می کنیم از چه مسیری، با چه روشی، با چه ادبیات و با چه لحنی پیام خود را به مخاطب منتقل کنیم.

اگر بپذیریم در طول زندگی مدام مشغول مذاکرات متعدد هستیم و هر گفتگویی می تواند نوعی مذاکره باشد، ارتباط موثر نیز یکی از ابزارهای کلیدی آن است و نتیجه هر مذاکره تا حد زیادی به کیفیت ارتباطی بین مذاکره کنندگاه وابسته است.