هویت و موفقیت
برخی از ما هویتمان را به موفقیتمان گره زده ایم و برخی هر دو را به باد.
موفقیت چیزی بیرونی است که دیگران از ما می بینند و بخاطر می سپارند.
هویت برداشت و تعریف درونی ما از خودمان است که در ناخودآگاهمان سکنی دارد.
زمانی که موجودیت، ارزش و هویتمان را با موفقیت بیرونی گره می زنیم، با هر شکست هویتمان بر باد می رود. شاید ترس از شکست نیز محصول همچین گره کوری باشد.
یادمان باشد موفقیت های بیرونی هرچقدر هم که جذاب باشد، تبدیل به هویتمان نشود. هویتمان چیزی است که نه فقط در اوج پیروزی بلکه حتی در اوج شکست و بدبختی بازهم با ارزش و یکتاست.
سوال اینجاست که اگر مدال ها، کف زدن ها، موفقیت ها و سمت ما را ازمان بگیرند چه برسرمان می آید؟ آیا بازهم می توانیم بایستیم و ادامه دهیم یا نابود می شویم؟