- اسفند ۲۹, ۱۳۹۲
- ارسال شده توسط: mmm
- بخش: نوشته های شخصی
بدون دیدگاه
تن رها کن تا نخواهی پیرهن.
این جمله ایست که همیشه بهم آرامش می دهد و قصد دارم سال جدید را با آن آغاز نمایم.
در کنار انبوه نعمت هایی که به لطف الهی به من ارزانی شده است، نعمت مادر، پدر و برادر آنهایی هستند که می درخشند و حضور مادربزرگ ها و سایر عزیزانم زندگی را برایم زیباتر می سازد.
آرزو می کنم سال پر برکت و همراه با سلامتی و شادی بیشتر برای همه فارسی زبانان باشد.
زیباییهایم سپاس،
وابستگی هایم رها.